*Dutch article below*

For Gert-Jan Reichart, head of NIOZ's Ocean Systems Research department, the launching of the Anna Weber-van Bosse is an important milestone: the construction of the ship is now about halfway through. During the first year, the almost 80 metre-long hull was built in the hall at Armon Shipyards' yard in Vigo, Spain, to roughly eight storeys, but the ship will be even higher. Reichart: ‘The ship did not fit in the assembly hall of the shipyard in its entirety, which is why, among other things, the bridge will be built on top of it outside the hall in the coming period. Then the extra fun period for the scientists will begin and it will be time to start building in the laboratories and technical equipment.’

Research that was not possible before

The capabilities of the Anna Weber exceed those of the Pelagia, the Netherlands' ocean-going research vessel for the past 30 years. Reichart: ‘This will also allow us to organise scientific expeditions to places for which we were so far depending on foreign ships. There will be new equipment on board, for example, that we did not have ourselves until now. Such as a whole series of sensors under the ship in a gondola and also in a so-called drop keel, which protrudes metres under the ship. There will also be an underwater robot, with which you can work right down to the ocean floor.’ Moreover, the Anna Weber is a light ice class ship. ‘That means we can work on the edges of sea ice with it. We couldn't do that before either.’

More boarders and classroom at sea

The new ship will be larger, and that means it will be able to carry more expedition-members. The number of places for scientists will even be doubled. ‘On the Anna Weber, there will be room for 25 scientists. That means we can run several projects side by side and also do bigger experiments. It also makes it possible to take journalists along, for example.’

In other areas, the possibilities will also increase. For example, the Anna Weber will have a classroom at sea, a room with a direct online connection, Reichart says. ‘In it, a lecturer can teach from the sea and perhaps show students much more than in the regular lecture hall ashore. Students can immediately start working with the collected data, think along and participate in experiments. In this way, students can virtually participate in expeditions’.

Making plans

Reichart calls on scientists to start making research plans and writing and submitting proposals to NWO now: https://www.nwo.nl/aanvragen-vaartijd-bij-nioz.

“A year passes in no time, people can really start thinking now about what they would like to do on the Anna Weber. These can be both small and large projects. Several projects running at the same time, will become possible.”  Reichart hopes to make an expedition to Indonesia with the ship one day, following the example of the ship’s name-giver, scientist Anna Weber-van Bosse herself. ‘It is a very interesting area from an oceanographic perspective, the connection between the Pacific and Indian Oceans. There is a lot of international interest in cooperating with us, including from Indonesia.’

Anna Weber-van Bosse te water, bouw halverwege

In Spanje is de RV Anna Weber-van Bosse te water gelaten. Over een jaar zal het nieuwe vlaggenschip van de Nederlandse onderzoeksvloot klaar zijn voor gebruik. Gert-Jan Reichart, verantwoordelijk voor de wetenschappelijke kant van het project, roept Nederlandse (mariene) wetenschappers op om nu al na te gaan denken over mogelijk onderzoek op de Anna Weber.

Voor Gert-Jan Reichart, hoofd van de afdeling Ocean Systems Research van NIOZ, is de tewaterlating van de Anna Weber-van Bosse een belangrijke mijlpaal: de bouw van het schip is nu ongeveer halverwege. Het eerste jaar is in de hal op de werf van Armon Shipyards in het Spaanse Vigo het 80 meter lange casco gebouwd tot ruwweg 8 verdiepingen, maar het schip wordt nog hoger. Reichart: “Het schip paste niet in zijn geheel in de hal en daarom wordt onder andere de stuurhut er de komende periode buiten de hal nog bovenop gebouwd. Daarna breekt de voor de wetenschappers extra leuke periode aan en is het tijd om de laboratoria en de technische apparatuur te gaan inbouwen.”

Onderzoek dat eerst niet mogelijk was

De mogelijkheden van de Anna Weber overstijgen die van de Pelagia, de afgelopen dertig jaar het oceaangaande onderzoekschip van Nederland. Reichart: “Zo kunnen we ook wetenschappelijke expedities gaan organiseren naar plekken waarvoor we tot nu toe afhankelijk waren van buitenlandse schepen. Er komt bijvoorbeeld nieuwe apparatuur aan boord die we tot op heden zelf niet hadden. Zoals een hele serie sensoren onder het schip in een gondel en ook in een zogenaamde dropkeel, die meters onder het schip uitsteekt. Daarnaast komt er een onderwaterrobot, waarmee je kunt werken tot op de oceaanbodem.” Bovendien is de Anna Weber een schip met een lichte ijsklasse. “Dat betekent dat we ermee aan de randen van het zee-ijs kunnen werken. Ook dat konden we eerst niet.”

Meer opstappers en classroom at sea

Het nieuwe schip wordt groter en dat betekent dat er meer opstappers mee kunnen. Het aantal plekken voor wetenschappers wordt zelfs verdubbeld. “Op de Anna Weber zijn dat er straks 25. Dat betekent dat we meerdere projecten naast elkaar kunnen uitvoeren en ook grotere experimenten kunnen doen. Ook maakt dat het mogelijk om bijvoorbeeld journalisten mee te nemen.”

Ook op andere vlakken worden de mogelijkheden groter. Zo krijgt de Anna Weber een classroom at sea, een ruimte met een directe online verbinding, vertelt Reichart. “Een docent kan daarin onderwijs geven vanaf zee en studenten wellicht veel meer tonen dan in de gewone collegezaal aan wal. Studenten kunnen meteen aan de slag met de verzamelde data, meedenken en meewerken aan experimenten. Op die manier kunnen studenten virtueel deelnemen aan de expedities”

Plannen maken

Reichart roept wetenschappers op om nu alvast onderzoeksplannen te gaan maken en voorstellen te schrijven en in te dienen bij NWO: https://www.nwo.nl/aanvragen-vaartijd-bij-nioz. “Een jaar is zo voorbij, mensen kunnen nu echt al gaan nadenken over wat ze op de Anna Weber zouden willen doen. Dat kunnen kleine én grote projecten zijn. Verschillende dingen zijn straks ook tegelijk mogelijk. ” Zelf hoopt hij ooit met het schip een expeditie te maken naar Indonesië, in navolging van Anna Weber-van Bosse zelf. “Het is een heel interessant gebied vanuit oceanografisch perspectief, de verbinding tussen de Pacifische en Indische Oceanen. Er is internationaal veel interesse voor samenwerking met ons, ook vanuit Indonesië.”