European fishing communities face their own specific climate risks

~~ for Dutch scroll down ~~

Throughout Europe, millions of people depend on fishing for their food and livelihood and as an important aspect of their cultural heritage. In the near future, ocean warming will influence the local distribution and abundance of fish and shellfish species and thus, have major consequences on local businesses.

Results on the regional level
In a very broad but nevertheless detailed new study, marine ecologists from research institutes in Denmark, the United Kingdom and the Netherlands have investigated the climate risk of regional fishing communities. The scientists have zoomed in on the fish population level rather than only looking at the species level. This resulted in a fleet- and region-based analysis.

“One of our most important findings”, says co-author Myron Peck from the NIOZ Royal Netherlands Institute for Sea Research, “is that even in relatively wealthier countries like the UK, there are big regional differences with some, though not all local fishing communities, at high risk.” Overall, the United Kingdom and countries like Greece, Romania, Bulgaria and Croatia face the highest climate risk. Peck: “Communities may be fishing on only one species, of which the numbers can drop due to climate change, or fisheries have invested in only one type of gear that cannot be used on different fish species.”

Solutions need to be tailored
Different risk profiles for geographic regions in Europe stress the need for very local adaptation approaches. John Pinnegar, climate scientist at Cefas, the Centre for Environment, Fisheries and Aquaculture Science, UK, says: “Climate risks vary both across and within countries. Our research suggests that while some coastal communities and fishing fleets will find it relatively easy to adapt others may find it far more difficult.”

In their study, the scientists suggest that countries such as Denmark, Finland and Belgium should focus on higher fleet resilience, while the Baltic States should enhance social safety nets through, for example, income support or alternative livelihoods. The UK and South-eastern European countries will have to adapt in both fields.

Pinnegar: “Fleets and regions can be at risk for very different reasons, meaning that solutions will need to be tailored to account for local factors and impacts, rather than trying to apply a one-size-fits-all approach in all situations. For instance, in some areas financial support may help, in order to purchase new fishing gears and therefore target non-traditional, incoming fish or invertebrate species such as squid. Elsewhere, interventions that improve fleet profitability or socio-economic resilience might be more effective.”

Implement conclusions into policies
The scientists constructed the climate risk analysis by considering the climate hazard, exposure, and vulnerability of the fishing fleets and coastal regions. “Together, these factors enable us to draw conclusions that can be implemented into policies”, says Peck. “In fact, our results will be taken up in the next IPCC climate advice early next year.”

The researchers are advising policy makers to focus on sustainable management of the living marine resources on the one hand, and on diversification of fishing fleets on the other. Strengthening of both factors would significantly lower climate risks for local fishing communities. Pinnegar: “This research can be used by fishers and fisheries managers to look ahead and plan future adaptation actions.”

Unique and holistic study
According to the researchers, their study is a unified and holistic approach to characterize climate risk, encompassing biological, economic and sociological aspects. The scientists took into account 556 populations of fish and assessed the relative climate risk of 380 fleets and 105 coastal regions throughout Europe. Peck: “It is the first time that such an extensive assessment has been done for this part of the world. Although it was performed by ecologists, the study profited from information gathered in the EU CERES and FutureMARES projects, a cooperation between a wide variety of sciences, from biogeochemists to economists and members of the fishing industry.”

Elke Europese vissersvloot loopt specifieke eigen klimaatrisico’s

Van alle Europese vissersvloten en kustgemeenschappen hebben die in het Verenigd Koninkrijk en de het oosten van de Middellandse Zee het grootste klimaatrisico. Zeeonderzoekers in Denemarken, het VK en Nederland publiceren deze week de resultaten van een veelomvattende studie in het vooraanstaande wetenschappelijke tijdschrift PNAS. Om klimaatrisico’s te verminderen, adviseren zij regionale beleidsmakers om te focussen op een duurzaam en divers management van de visserij.

Door heel Europa zijn miljoenen mensen afhankelijk van de visserij voor hun voedsel en levensonderhoud, en vormt de visserij een belangrijk onderdeel van hun cultureel erfgoed. In de nabije toekomst zal opwarming van het zeewater de lokale verdeling en aantallen vis en schelpdieren beïnvloeden, wat grote gevolgen zal hebben voor lokale ondernemers.

Resultaten op regionaal niveau
In een zeer breed maar toch gedetailleerd onderzoek hebben mariene ecologen van instituten in Denemarken, het Verenigd Koninkrijk en Nederland bestudeerd welke klimaatrisico’s regionale vissersgemeenschappen lopen. De wetenschappers zoomden in op lokale vispopulaties in plaats van te kijken naar de risico’s voor soorten in het algemeen. Dat resulteerde in een analyse die is gebaseerd op vloten en regio’s.

“Eén van onze belangrijkste bevindingen”, zegt mede-auteur Myron Peck van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ), “is dat zelfs in relatief welvarender landen zoals het VK grote verschillen bestaan waarbij sommige vissersgemeenschappen groot risico lopen.” Over het algemeen lopen het VK en landen als Griekenland, Roemenië, Bulgarije en Kroatië het grootste risico. Peck: “Sommige gemeenschappen vissen maar op één soort, waarvan de aantallen door klimaatverandering kunnen dalen. Of vissers hebben geïnvesteerd in maar één type visuitrusting dat niet voor andere vissoorten te gebruiken is. In totaal werd het risico voor 14 Nederlandse vlootsegmenten in verschillende kustgebieden van het land beoordeeld. Hoewel Nederland van de 23 onderzochte landen op de 10^e plaats staat qua risico, zijn er ook binnen Nederland grote verschillen tussen de regio's”.

Oplossingen op maat nodig
De verschillende risicoprofielen voor geografische regio’s in Europa maken het belang duidelijk van zeer lokale aanpassingen. John Pinnegar, klimaatwetenschapper bij onderzoeksinstituut Cefas in het VK, zegt: “Klimaatrisico’s variëren zowel tussen als binnen landen. Ons onderzoek laat zien dat sommige kustgemeenschappen en vissersvloten zich gemakkelijk zullen kunnen aanpassen, maar andere niet.”

De onderzoekers zeggen dat landen als Denemarken, Finland en België zich meer zouden moeten richten op het aanpassingsvermogen van de vloot: die moeten flexibeler van vissoort en viswijze te kunnen wisselen. De Baltische staten kunnen het beste hun sociale veiligheidsnet versterken door bijvoorbeeld inkomensondersteuning of alternatief levensonderhoud. Het VK en de Zuidoost-Europese landen zouden zich zelfs op beide fronten moeten aanpassen.

Pinnegar: “Vloten en regio’s kunnen om heel uiteenlopende redenen risico’s lopen, wat betekent dat de oplossingen op maat gemaakt moeten worden om rekening te kunnen houden met de lokale factoren en gevolgen, in plaats van een algemene aanpak voor alle situaties. In sommige gebieden kan financiële ondersteuning helpen, om nieuwe visuitrustingen aan te schaffen en zo nieuwe soorten vis of bijvoorbeeld inktvis te gaan vangen. Ergens anders kunnen interventies de opbrengst van de vloot verbeteren of het sociaaleconomische vangnet verbeteren.”

Conclusies implementeren in beleid
De wetenschappers stelden hun analyse van de klimaatrisico’s samen op basis van de gevaren bij klimaatverandering, de blootstelling hieraan en de kwetsbaarheid van vissersvloten en kustregio’s. “Opgeteld stellen deze factoren ons in staat om conclusies te trekken die te gebruiken zijn in beleid”, zegt Peck. “De resultaten zullen zelfs worden opgenomen in het volgende IPCC klimaatadvies van begin volgend jaar.”

De onderzoekers adviseren beleidsmakers om zich te richten op duurzaam management van de voedselbronnen aan de ene kant en op diversificatie van de vloten aan de andere kant. Het versterken van beide factoren zou het klimaatrisico van lokale vissersgemeenschappen enorm doen dalen. Pinnegar: “Dit onderzoek is door vissers en visserijmanagement te gebruiken om vooruit te kijken en toekomstige aanpassingen voor te bereiden.”

Unieke en holistische studie
Volgens de onderzoekers is hun studie een gebundelde en holistische benadering om klimaatrisico’s in kaart te brengen, gebruikmakend van biologische, economische en sociologische aspecten. De wetenschappers keken naar 556 vispopulaties en beoordeelden het relatieve klimaatrisico van 380 vloten en 105 kustregio’s in heel Europa. Peck: “Dit is de eerste keer dat zo’n grote assessment is gedaan voor dit deel van de wereld. Ook al is de studie verricht door ecologen, zij hebben daarbij gebruik gemaakt van informatie uit de EU-projecten CERES en FutureMARES, met daarin een brede vertegenwoordiging van wetenschappers, van biogeochemici tot economen en mensen uit de visserij.”