Heel veel plaatjes van het wateroppervlak

~~~ for english scroll down ~~~

Elektrotechnisch ingenieur dr. Jaime Pitarch Portero is niet eens zozeer onder de indruk van de kwaliteit van de satellietbeelden die hij dag in dag uit op zijn computer binnenkrijgt; het is vooral de kwantiteit, dus de hoeveelheid waar hij enthousiast van wordt. ‘Op sites als Google Maps zie je satellietbeelden met veel meer details dan waar ik mee werk. Op Google Maps zie je zelfs individuele auto’s op straat rijden. Mijn beelden hebben een pixelgrootte van minimaal 300 bij 300 meter, dus veel detail zie ik niet. Maar de satelliet waar ik mee werk maakt wel héél véél meer beelden dan die van Google Maps. Ik kan om de andere dag een plaatje krijgen van precies hetzelfde stukje oceaan. En dat dag in dag uit, jaar na jaar. Op die manier kan ik heel veel eigenschappen van de zeeën en oceanen over de hele wereld in de gaten houden om te zien of er iets verandert.’

Algen als CO₂-verklikkers
Pitarch is vooral geïnteresseerd in de kleuren van zijn beelden. ‘De hoeveelheid groen op de foto’s zegt bijvoorbeeld iets over de fotosynthese. Dat zegt vervolgens weer iets over de hoeveelheid koolstof die uit de atmosfeer in de oceaan wordt vastgelegd. Een heel groot deel van de hoeveelheid CO₂ die wij als mensen uitstoten wordt uiteindelijk in de vorm van alg in de oceaan opgeslagen. Het is dus heel belangrijk om te weten of er iets verandert in die hoeveelheid algen. Dat kan ik uit de satellietbeelden destilleren.’

Blauwalgen
Pitarch kijkt niet alleen maar op wereldschaal naar de oceanen. ‘Via de satelliet kunnen we ook in de gaten houden of ergens in een baai of een meer een gevaarlijke bloei van bijvoorbeeld blauwalgen optreedt. Het zijn stuk voor stuk zaken die je ook vanaf een boot kunt meten, en wel in veel meer detail dan vanuit de ruimte. Maar de onvoorstelbare hoeveelheid data die ik in ruimte en tijd uit de satelliet krijg, daar kan geen menskracht tegenop.’

Meer informatie over het onderzoek van Jaime vind je hier.

Very many images of the water surface

Electrical engineer Dr Jaime Pitarch Portero is not especially impressed by the quality of the satellite images he receives on his computer day in, day out; it’s mainly the quantity that enthuses him. ‘On sites like Google Maps you can see satellite images with much more detail than I work with. Google Maps even shows individual cars driving along the street. My images have a pixel size of at least 300 by 300 metres, so I don’t see very much detail. But the satellite I use does produce many more images than Google Maps. I can get a picture of exactly the same stretch of ocean every other day. Day after day, year after year. In this way I can monitor many features of the seas and oceans around the world to see if anything changes.’

Algae as CO₂ indicators
Pitarch is especially interested in the colours of his images. ‘The amount of green in the photos, for example, says something about photosynthesis. This in turn says something about the amount of atmospheric carbon that is sequestered in the ocean. A large proportion of the CO₂ emitted by human society is eventually stored in the ocean in the form of algae. So it’s vital to know if anything changes in that quantity of algae. I can distil this from the satellite images.’

Blue-green algae
Pitarch does not just study the oceans on a global scale. ‘Via the satellite we can also keep an eye on whether a dangerous bloom of blue-green algae is developing somewhere in a bay or lake. All of these things can also be measured from a boat, and in much more detail than from space. But the incredible amount of data I get from the satellite in space and time can’t be matched by manual methods.’

More information on Jaime's research you will find here.