Overfishing and the impoverishment of marine life

Seas and oceans contain millions of species. The proper functioning of these ecosystems depends directly on this great biodiversity. Healthy ecosystems provide essential needs that we take for granted, such as clean air, clear water, fish that we can catch, etc. 

Human influences are reducing the resilience and stability of marine systems, for fish species in particular through climate change, pollution and overfishing. Species sometimes decline surprisingly rapidly, or they return unexpectedly slowly or not at all after human influence has subsided.  

Fishing, for example, has a major impact on marine ecosystems. If you remove a large predatory fish from an area, you would think that prey species would benefit from this, increase in numbers and that the predatory fish would then increase in numbers again if you limit the fishing. Research on the once abundant skate (a large, critically endangered species of ray), the angelshark (a large shark species only found off the Canary Islands) and the cod in the Baltic Sea shows that the impact of fishing these species can have an enormous and irreversible effects on the entire ecosystem. 

For an integrated and ecological view on marine ecosystems and the availability of fish catches, it is no longer sufficient to analyse models with one or two species only, as used to be common practice. The body size of animals (predators and prey) also changes when their numbers decrease or increase in an ecosystem. Body size is a crucial aspect for understanding tipping points in marine ecosystems. 

Overbevissing en de verarming van het zeeleven 

Zeeën en oceanen bevatten miljoenen soorten. Het goed functioneren van deze ecosystemen hangt direct af van deze grote biodiversiteit. Gezonde ecosystemen zorgen voor essentiële behoeften die wij als vanzelfsprekend beschouwen, zoals bijvoorbeeld schone lucht, helder water, vissen die we zouden kunnen vangen, etc. 

Door invloed van de mens vermindert de veerkracht en stabiliteit in zee- en oceaansystemen, voor vissoorten met name door klimaatverandering, vervuiling en overbevissing. Diersoorten nemen soms verrassend snel in aantal af, of ze komen onverwacht langzaam of niet terug nadat de menselijke invloed is afgenomen. 

De visserij heeft bijvoorbeeld en grote impact op ecosystemen in zee. Vang je een grote roofvis weg uit een gebied, dan zou je denken dat prooivis daarvan profiteert, in aantallen toeneemt en dat daarna de  roofvis weer in aantal zal toenemen, als je de visserij  inperkt. Onderzoek aan de ooit in de Noordzee veelvuldig voorkomende vleet (een grote, kritiek bedreigde roggensoort), de zee-engel (een grote haaiensoort die alleen nog bij de Canarische eilanden voorkomt) en aan de Kabeljauw in de Oostzee, toont aan dat de invloed van visserij op deze soorten enorm door kan werken in het gehele ecosysteem en onomkeerbaar kan zijn. 

Voor een integrale en ecologische blik op marine ecosystemen en de beschikbaarheid van visvangsten volstaat het niet meer uitsluitend modellen te analyseren met één of twee soorten zoals vroeger gebruikelijk was. De lichaamsgrootte van dieren (roofdieren en prooien) verandert ook als de aantallen afnemen of toenemen in een ecosysteem. De lichaamsgrootte is een cruciaal aspect voor het begrijpen van kantelpunten in marine ecosystemen.